سکان‌دار؛ ۵ درجه به راست!

 

من فکر می‌کنم موقعیت‌هایی در زندگی پیش می‌آید که انسان باید سکان کشتی خود را به دست جریان سرنوشت بسپارد؛ درست مثل این که قدرت مقابله در برابر امواج آن را ندارد. در این صورت ممکن است خیلی زود متوجه شود که جریان آب رودخانه به نفع او بوده؛ و این موقعیت را تنها خود او درک می‌کند. ممکن است شخص دیگری صحنه را ببیند و فکر کند که کشتی در حال غرق شدن است. غافل از این که هرگز آن کشتی چنین ناخدای استوار و محکمی نداشته است.

برگرفته از رمان "دخمه" اثر "ژوزه ساراماگو"